بررسی تجمع فلزات سنگین در عضله ماهیان کفشک تیزدندان (Psettodes erumei)، گیش ماهی (Carangoides fulvoguttatus) و ماهی هوور (Thunnus tonggol) آب های بوشهر

فلزات سنگین از مهم ­ترین آلاینده ­های محیط زیست به­ شمار می ­روند که از طریق زنجیره غذایی در بدن آبزیان تجمع می­ یابند. هدف از این تحقیق، اندازه ­گیری میانگین غلظت فلزات سنگین سرب، آهن، روی، کروم، نیکل و کادمیوم عضله کفشک تیز دندان (Psettodes erumei)، گیش ماهی (Carangoides fulvoguttatus) و ماهی هوور (Thunnus tonggol) در بوشهر و مقایسه آن با استاندرد جهانی می ­باشد. 30 نمونه از هر ماهی مورد مطالعه، از صید روزانه صیادان بوشهر تهیه شدند. پس از شست و شو، بافت عضله خوراکی جداسازی و پس از انجام عملیات هضم اسیدی، غلظت فلزات سنگین نمونه­ ها به­ وسیله دستگاه جذب اتمی اندازه­ گیری شد. میانگین غلظت فلزات سنگین روی، سرب، کادمیوم، نیکل، آهن و کروم در عضله کفشک تیز دندان به ترتیب 0/14±3/11، 0/10±3/20، 0/21±2/64، 0/01±0/36 0/33±15/44 و 0/05±0/40 میلی ­گرم بر کیلوگرم، در عضله گیش ماهی به ­ترتیب 0/07±1/24، 0/01±0/33،  0±0/02 ،0±0/35 ،32/0±49/11  و 06/0±.61/0. میلی­گرم بر کیلوگرم و هوور به­ترتیب 14/0±34/2، 12/0±82/1، 0±02/0، 0±27/0، 07/0±37/13 و 0/01±0/30 میلی ­گرم بر کیلوگرم تعیین گردید. تحلیل آماری نتایج، مبین وجود اختلاف معنی ­دار غلظت عناصر آهن، روی و سرب در ماهی­ های مورد بررسی بود (0/05>P). در حالی­ که غلظت کروم در بین ماهی­ های مختلف معنی ­دار نبود. (0/05<P). نتایج مطالعه حاضر بیانگر غلظت پایین فلزات سنگین روی، کروم، آهن و نیکل اندازه ­گیری شده در عضله ماهیان مورد بررسی شده در مقایسه با استاندارد جهانی است.